Waarom?
In Vlaanderen werd in 2015 in totaal ruim 20.000 ton zwerfvuil opgeruimd.
In Vlaanderen werd in 2015 in totaal ruim 20.000 ton zwerfvuil opgeruimd.
We vinden het niet meer dan normaal dat we geen afval in ons huis willen hebben. Maar hoe zit het met de openbare ruimte? Zwerfvuil, rondslingerend afval, peukjes, fruitresten, blikjes, zakjes, papiertjes: ze liggen, alsof het normaal is, in het midden van onze publieke woonkamer. Overal.
Zowel in de straten van onze steden (de opgeruimde winkelstraten, de nauwe straatjes in de wijken aan de rand van een stad) als in de brede lanen van pittoreske dorpjes. In het park, het bos, en op het strand. Op de stoep, naast vuilnisbakken, op het gras, in het zand. Als je erop begint te letten gaat je hoofd ervan tollen.
Dat er veel rommel op straat ligt tonen ook de cijfers. Vlaanderen besteedde in 2015 in totaal ruim 164 miljoen euro, aan de strijd tegen zwerfvuil, zo berekende de OVAM.
Mocht je je afvragen wat nu precies het verschil is tussen zwerfvuil en sluikstort: zwerfvuil is vaak kleiner afval dat we al dan niet bewust achterlaten buitenshuis – niet netjes in de vuilbak, maar op een plek die daar niet voor is bestemd. Denk aan sigarettenpeuken, koffiebekertjes, kauwgoms, flesjes, etensresten… en ja, ook hondenpoep die niet wordt opgeruimd is zwerfvuil. (check zeker onze wiki!)
Sluikstort is een ander beestje. Onder sluikstorten verstaan we het achterlaten van vaak grotere hoeveelheden afval of objecten in de openbare ruimte. Hier gaat het niet om achteloosheid: mensen dumpen bewust hun vuil omdat ze niet willen betalen om het te laten ophalen en verwerken. Denk aan oude meubels, bouwafval, een kapotte fiets of oude elektronica die ergens achtergelaten worden. Als de vuilbak thuis stinkt en de ophaaldag pas overmorgen is, en je daarom je zak huisvuil in een openbare vuilbak steekt, maak je je ook schuldig aan sluikstorten. (check zeker onze wiki!)
Sluikstort en zwerfvuil kosten de samenleving niet enkel geld. Ze hebben ook een impact op het milieu. Rondslingerend afval verdwijnt namelijk niet uit zichzelf. Het eindigt als plastic soep in de oceanen. Of het breekt in steeds kleinere deeltjes uit elkaar, zoals plastic zakjes en flesjes, en komt als zogenaamde microplastics in ons drinkwater en voeding terecht.
Door afval niet naar behoren te laten verwerken, komen schadelijke afvalstoffen zoals verf, olie en chemische producten in contact met mensen, dieren en het milieu. En grondstoffen die gerecycleerd zouden kunnen worden gaan verloren. Doodzonde, toch?
Een keer een kauwgom of sigaret laten vallen lijkt misschien niet zo erg. Totdat je je bedenkt dat een kauwgom er meer dan twintig jaar over doet om af te breken. Een sigaret doet er twee jaar over. Een blikje doet er zelfs 50 jaar over. Een handeling die een seconde duurt – het laten vallen van een kauwgom – kan zo nog een halve eeuw effect hebben. En bovendien trekt vuil nog meer vuil aan. Als er ergens een ‘dumpplek’ is voor sluikstort, zullen mensen sneller geneigd zijn er iets bij te zetten. Als het straatbeeld al ontsierd is door rondslingerend afval, moedigt dat aan tot achteloos gedrag. Tijd om die vicieuze cirkel te doorbreken.
Mede mogelijk gemaakt door:
Met de steun van: